Martin Parr werd in 1952 geboren in Epsom in Surrey. In 1970, als 18-jarige student, trok hij naar Manchester Polytechnic om er fotografie te gaan studeren. "In Manchester bracht een leraar me in contact met het werk van Tony Ray-Jones. Dat was voor mij een revelatie. Ray-Jones was maar een jaar of tien ouder dan ik, maar zijn kijk op fotografie was radicaal nieuw. Hij had in Amerika gestudeerd en bracht wat hij daar had geleerd - namelijk fotografie vanuit een persoonlijk standpunt, eerder dan vanuit een puur professioneel standpunt - mee terug naar Engeland, waar hij het meesterlijk toepaste. Ik stond versteld van zijn werk. In zijn foto's is de ruimte tussen de onderwerpen even belangrijk als de onderwerpen zelf. Zoiets wou ik ook doen. Zijn foto's hebben een zodanige indruk op me gemaakt, dat ik de tien meest iconische ervan zo uit het hoofd zou kunnen natekenen. In theorie althans, want ik ben een slechte tekenaar. (lacht)"

 

Parr behaalde zijn diploma fotografie en verhuisde in 1975 naar het gehucht Hebden Bridge in West Yorkshire, waar hij samen met gelijkgestemde jonge kunstenaars het artistieke atelier Albert Street Workshop oprichtte. "Albert Street was een artistieke vrijplaats," vertelt Parr, "en Hebden Bridge was een plaats die mij inspireerde om foto's te maken volgens de principes van Ray-Jones. Overal in de heuvels rond het dorp vond je toen nog kleine kapelletjes van methodisten en baptisten, zogenaamde 'non-conformisten'. Daar kwamen de boeren uit de streek samen. Mijn vrouw en ik raakten bevriend met zo'n koppel, en ik ben begonnen met ze te fotograferen, gedurende vier jaar. De reeks foto's die daaruit voortkwam, noemde ik The Non-Conformists. Zo is mijn professionele carrière als fotograaf begonnen."

 

The Non-Conformists is de fotoreeks die Parrs bijdrage vormt aan Only in England. Maar het was ook Parr die de foto's van Tony Ray-Jones selecteerde voor de tentoonstelling. Een titanenwerk. "Ik heb het hele archief van Ray-Jones bekeken: 2700 contact sheets. Je moet weten dat één contact sheet 36 foto's bevat. Reken maar uit. Veel van die foto's had ik zelf al heel lang niet meer gezien, of zelfs nog nooit gezien. Vandaag heb ik een rijpere kijk op Ray-Jones' werk dan toen ik nog een jonge kerel was, zodat ik wel weet wat werkt en wat niet. The benefit of hindsight, heet dat dan. Ik heb een selectie gemaakt waarvan ik alleen maar kan hopen dat Tony er tevreden mee zou zijn geweest. Wie weet? Hij is jammer genoeg veel te vroeg gestorven. Tony heeft zelf nooit beseft hoe belangrijk hij was voor de Britse onafhankelijke fotografie."

 

Vandaag is Martin Parr een gerespecteerde topfotograaf die sinds 1988 werkt voor het fotoagentschap Magnum en geregeld wordt gevraagd als curator op internationale fototentoonstellingen en -festivals. Maar laten we tot slot nog eens terugkeren naar zijn beginjaren in Hebden Bridge: hoe verdiende hij toen zijn boterham? "Ik ben er trots op dat ik nooit commercieel werk heb gedaan, zoals advertenties of mode. Dat had ik nochtans kunnen doen, want het was de periode van Swinging London. Maar ik wou mijn eigen ding doen, en dat heb ik gefinancierd door les te geven en werkbeurzen aan te vragen."