1 diploma, 3 zelfstandigen: geneeskunde
Share/Save/Bookmark
1 diploma, 3 zelfstandigen: geneeskunde

Categorie: Ondernemen

"Met een diploma kan je alle kanten uit." Het klinkt als een cliché, maar het blijkt nog te kloppen ook. In deze rubriek gaan we op zoek naar drie zelfstandigen die hetzelfde diploma op zak hebben, maar heel uiteenlopende carrières hebben uitgebouwd. Vandaag leggen we drie geneeskundigen op de onderzoekstafel.

 

Wie? Bob Ceulemans
Wat? chirurg
Waar? St. Nikolaus-Hospital in Eupen
 
“Al van jongs af had ik een bijzondere interesse voor de geneeskunde. Ik kocht medische boeken en verslond ze van voor naar achter, nam medische programma's op op video en was bijzonder geïnteresseerd in de biologieles tijdens dissecties van insecten en dieren.” Na de studie geneeskunde, die zeven jaar duurt, specialiseerde Bob zich verder in de algemene heelkunde, een praktijkopleiding van zes jaar, en dáárna volgde hij nog een jaar bijkomende opleiding in de Abdominale, Laparoscopische en Oncologische Heelkunde. Het jaar nadien startte hij als zelfstandig chirurg in het ziekenhuis van Eupen. “Ik ben hier geassocieerd met een andere zelfstandig chirurg. Dat wil zeggen dat we beiden als zelfstandige werken, maar gezamenlijk beslissingen maken omtrent onze praktijk. Dat we altijd in hetzelfde team werken, zorgt ervoor dat we goed op elkaar zijn afgestemd, iets wat zeer belangrijk is in een chirurgenpraktijk,” vertelt Bob. “Patiënten helpen geeft je een goed gevoel, maar je wordt als arts ook geconfronteerd met zaken waarvoor de huidige wetenschappelijke kennis nog geen oplossing biedt. Dat is soms moeilijk te aanvaarden, maar als arts kan je ook bij ongeneeslijke aandoeningen nog veel doen voor de patiënt. Op dat moment liggen de prioriteiten bij een goede communicatie, empathie en zorg voor comfort, eerder dan bij therapeutische hardnekkigheid.”
 
 
Wie? Eva Van Meerbeeck (foto)
Wat? huisarts
Waar? Edegem
 
“Ik twijfelde nog tussen de specialisatie huisartsgeneeskunde of psychiatrie, maar ben dan toch voor het eerste gegaan.” Eva kon onmiddellijk na haar afstuderen als zelfstandige huisarts in een praktijk in Edegem aan de slag. “De arts die tot dan toe de praktijk had gerund, moest plotseling om ernstige medische redenen vertrekken, waardoor ik van de ene dag op de andere in het ‘diepe’ werd gedropt. Na enkele maanden alleen te werken, heb ik ervoor gekozen om een collega in te schakelen. Zo kon ik mijn professionele leven en privéleven wat mooier in balans krijgen. Ondertussen werken we al een zestal jaar in dezelfde praktijkruimte en wisselen we mekaar af qua huisbezoeken en consultatiemomenten.” De eindeloze administratieve rompslomp noemt Eva de grootste doorn in het oog, maar andere zaken maken dat snel weer goed. “Het is een mooi vak dat niet alleen basiskennis, maar ook een groot empathisch en sociaal geëngageerd vermogen vraagt. Je werkt niet alleen voor, maar vooral mét mensen en het contact dat je opbouwt met patiënten in goede én in slechte tijden is onvervangbaar. Ik heb bijvoorbeeld al enorm veel positieve en bemoedigende reacties gekregen van mijn patiënten over mijn nakende bevalling. Van sommigen heb ik zelfs al kleine attenties en cadeautjes gekregen, en dat doet toch wel deugd.”

 
 
Wie? Chris Kruijen
Wat? tandarts
Waar? Diepenbeek
 
“Mijn vader heeft altijd gezegd dat ik zelfstandige moest worden en ik heb die raad dus opgevolgd. Zelf een praktijk opstarten ging helaas niet van een leien dakje, want de quota waren toen behoorlijk groot en de bevolking was nog niet zo dental minded als nu. Bovendien was het ook niet bepaald een goedkope onderneming.” In tegenstelling tot wat veel mensen denken, moet je als tandarts heel wat meer doen dan gaatjes vullen en tanden trekken. “Een doorsnee werkdag bestaat uit een grote variatie aan behandelingen. Enerzijds zijn er jaarlijkse controles en anderzijds zijn er heel wat verschillende behandelingsplannen, die vaak uit die jaarlijkse controles voortvloeien. Als de patiënt na een behandeling met een mooie glimlach naar buiten stapt, voelt dat zeer fijn aan, zowel voor de patiënt als voor mijzelf. En ook een patiënt verlossen van tandpijn kan heel bevredigend zijn voor beide partijen.” Volgens Chris komt er wel nu en dan wat stress bij kijken door het urgente karakter van sommige behandelingen. “Omdat de telefoon een storende factor kan zijn, heb ik een tijd geleden een tandartsassistente aangenomen. Helaas kon zij hier niet blijven, maar als je eenmaal met assistentie hebt gewerkt, merk je wel dat het een grote hulp is, dus ga ik zeker opnieuw iemand in dienst nemen om het werk wat te verlichten.”
 
(SVR)

Meer artikels: (nog 257 artikels in deze categorie)

Send To Friend
Stuur dit artikel door naar een vriend(in).

Jouw e-mailadres:
Het e-mailadres van je vriend(in):
Om naar meerdere e-mailadressen te sturen, plaats een ; tussen de e-mailadressen (geen spaties voor of achter de ;)
Onderwerp:
Typ je bericht naar deze persoon (optioneel):
Geef bovenstaande code hier in:

Geef je score
Geef hier jouw score:  100%